kisah Seorang (sahabat)

dengan lafaz bismillah aku mulakan,

saat kita telah sekian lama tidak bersapa, 

" Kadang2 diri aku ini tertanya-tanya ke mana hilangnya kamu, 

yang dulu kita selalu chat, gelak tawa bersama.. tapi itu dulu..

realitinya bukan sekarang."

sebab apa saya sekarang tak tegur anda??

kerana saya bukan orang yang awak sepenuhnya mengenali saya sebagaimana 

ibu, ayah, abang, sahabat baik dan keluarga yang rapat mengenali saya.....

awak kata, awak telah mengenali saya sepenuhnya?

tapi awak tak bagi saya mencuba mengenali awak sohabat..

bagi awak sahabat saya hanya kenal awak di mata pandangan mata fizikal saya saja..

apa yang saya pernah katakan pada awak sebelum ini itu memang dah lama saya nak katakan,

TAPI!!!

tapi selepas apa yang saya pernah saya berkata  pada awak tu sahabat, saya tak anggap pun awak jahat, tapi awak sendiri yang nak sangat mengatakan saya memberi pendapat yang awak tu jahat..

bagi saya awak tak jahat, sebab semua manusia yang diciptakan oleh Allah di dunia ini ada tujuan untuk kita mengejar kebaikan dan ingin mencapai sesuatu kejayaan berjaya di dunia wa akhirah..
saya rasa beruntung kerana mengenali awak, sebab awak pendengar setia di saat saya ingin bercerita dan tak banyak karenah..

          

Cuma satu je, adakalanya  saya terkilan pada petang itu saya terkilan bila awak berkata begitu.. saya masih boleh terima bila awak menganggap apa yg saya pernah kata itu sebagai kesimpulan saya berkata awak "JAHAT" tapi....

bila saya sedangmencuba untuk bercakap dengan awak, memujuk untuk mengajak dengan cara yang lembut saya cuba... awak pula pura2 tidur, saya cuba lagi...

dan saat itulah saya penat kadang2, saya kadang2 pelik dengan karenah awak, dan saat itu saya terkilan bila awak dah pura2 tidur.. saya lalu bangun dan buat hal sendiri sehingga sekarang ni kita tak bertegur sapa kan :3

kadang2 saya cuba untuk berjumpa dengan awak untuk tegur dan meminta maaf, tapi awak macam mengelak dari sya.. jadi saya pun terima.. saya nak cuba jumpa awak tapi tak boleh sebab saya jadi kaku kerana kita dah lama tak bertegur, saya jadi patung je kat situ.. kadang2 saya nampak awak dgn sahabat awak saya gembira kerana awak gembira.. saya mendoakan awak sahabat semoga berjumpa sahabat yang lebih baik dari saya..

lagi beberapa hari lagi hari lahir awal sahabat, tapi saya jadi kaku bila nak jumpa sebab saya nak tunaikan janji saya pada awak.. andai awak tak ingattakpe.. yg pentung saya ingin tunaikan janji saya itu.. sya ingat kata2 saya pada awak.. tapi andai ditakdirkan memang kita dah x bertegur suatu hariu nanti akan sayatunaikan janji saya pada awak :)

sebulan je lagi.. puncak terakhir itu semakin menghampiri saya doakan mu sahabat semoga berjaya Dunya Wa Akhirah :D Uhibbukafillah sohabat ^_^




salam rindu dari saya;
seseorang yang awak pernah bahagiakan dulu.

Futur itu hinggap tepat kedalam jasad ini , 

aku juga manusia biasa yang punya rasa dan 

singkat waktu yang Tuhan pinjamkan selalu aku peluk erat 

walau makin lama bumbung bahagia itu kian rapuh tapi apakah daya ,

itulah sifat dunia yang memaku telaga sehingga air 

siksa keras mencurah. 

Dan mimpi itu dicurah air siksa tadi menyusup terus 

dan membuah satu kota angan-angan. .

kota angan-angan itu kerap berlegar di dalam jiwa kosong aku.

Inilah jalan Tuhan sang peniup kehidupan. . (by Sheikhfrost)

-SNHawaIs-